فرستاده اش و آنان كه ايمان آورده اند كه نماز را به پا می‏دارند و زكات‏
را در حال ركوع ادا می‏كنند ) به اتفاق فريقين در مورد علی ( ع ) نازل‏
گشته طبری روايات متعددی را در اين باره نقل می‏كند ( 1 ) و زمخشری كه از
اكابر علمای اهل تسنن است به طور جزم می‏گويد :
" اين آيه در شأن علی نازل شده و سر اينكه لفظ جمع آمده با اينكه مورد
نزول آن يك مرد بيش نبوده اين است كه مردم را به اينچنين فعلی ترغيب‏
كند و بيان دارد كه مؤمنان بايد اينچنين سيرت و سجيه ای را كسب كنند و
اينچنين بر خير و احسان و دستگيری از فقيران ساعی و حريص باشند و حتی با
نمازی نيز تأخير نيندازند ( يعنی با اينكه در نمازند و موضوع زكات پيدا
می‏شود تأخير نكرده و در حال نماز انجام وظيفه می‏كنند " ( 2 ) .
فخر رازی نيز كه همچون زمخشری از اكابر اهل سنت و جماعت است می‏گويد
:
" اين آيه در شأن علی نازل گشته و علما نيز اتفاق كرده اند كه ادای‏
زكات در حال ركوع واقع نشده جز از علی " ( 3 ) .
منتها در معنای " ولی " مناقشاتی دارد و در آينده در مورد مقصود آيه‏
بحث خواهيم كرد
علی بن حماد عدوی بصری بغدادی معروف به ابن حماد ، از

پاورقی :
. 1 تفسير طبری ، ج / 6 ص 288 و . 289
. 2 الكشاف ( چاپ مصر ، سال 1373 ) ، ج / 1 ص . 505
. 3 التفسير الكبير ( طبع مصر ، سال 1357 ) ، ج / 12 ص . 30