به نام عبدالله بن عامر . او را با نامه‏ای كه زير آن را امضا كرده بود
فرستاد نزد امام حسن و گفت شرايط همه همان است كه تو می‏گويی ، هر چه تو
در آن صلحنامه بگنجانی من آن را قبول دارم . امام حسن هم اين شرايط را در
صلحنامه گنجانيد . بعد هم معاويه با قسمتهای خيلی زيادی كه من خدا و
پيغمبر را ضامن قرار می‏دهم ، اگر چنين نكنم چنان ، اگر چنين نكنم چنان ،
همه اين شرايط را گفت و اين قرار داد را امضا كردند .
بنابراين به نظر نمی‏رسد كه در صلح امام حسن ، در آن شرايطی كه امام حسن‏
می‏زيست ايرادی باشد ، ومقايسه كردن ميان صلح امام حسن در مسند خلافت با
قيام امام حسين به عنوان يك معترض ، با اينهمه اختلافات ديگری كه عرض‏
كردم مقايسه صحيحی نيست ، يعنی به نظر اينجور می‏رسد كه اگر امام حسن در
آنوقت نبود و بعد از شهادت اميرالمؤمنين امام حسين خليفه شده بود ،
قرار داد صلح امضا می‏كرد ، و اگر امام حسن تا بعد از معاويه زنده بود ،
مثل امام حسين قيام می‏كرد ، چون شرايط مختلف بوده است .