جلسه دوم
بسم الله الرحمن الرحيم بحث ما درباره صلح امام حسن عليه السلام بود . در جلسه پيش كلياتی در مسأله جنگ و صلح از نظر اسلام و از نظر فقه اسلامی بالخصوص عرض كرديم كه به طور كلی - و هم تاريخ اسلام نشان میدهد - كه برای امام و پيشوای مسلمين ، در يك شرايط خاصی جايز است - و احيانا لازم و واجب است - كه قرار داد صلح امضاء كند ، همچنانكه پيغمبر اكرم رسما اين كار را در موارد مختلف انجام داد ، هم با اهل كتاب در يك مواقع معينی قرار داد صلح امضا كرد و هم حتی با مشركين قرار داد صلح امضا كرد ، و در مواقعی هم البته میجنگيد . و بعد ، از فقه اسلامی كلياتی ذكر كردم و به اصطلاح استحسان عقلی عرض كرديم كه اين مطلب معقول نيست كه بگوييم يك دين يا يك سيستم ( هر چه میخواهيد اسمش را بگذاريد ) اگر قانون جنگ را مجاز میداند معنايش اين است كه [ آن