قيام " نفس زكيه " و اعتقاد به مهدويت
امام حسن ( ع ) پسری دارند به نام حسن كه هم اسم خودشان است ، و لهذا به او میگفتند " حسن مثنی " يعنی حسن دوم ، حسن بن الحسن . حسن دوم داماد ابا عبدالله الحسين است . فاطمه بنت الحسين زن حسن مثنی است . از حسن مثنی و فاطمه بنت الحسين پسری متولد میشود به نام " عبدالله " و چون اين پسر ، هم از طرف مادر به حضرت امير و حضرت زهرا متصل میشد و هم از طرف پدر ، و خيلی خالص بود ، به او میگفتند " عبدالله محض " يعنی عبدالله ، كسی كه يكی علوی محض ويك فاطمی محض است ، هم از پدر نسبت [ به علی ( ع ) و فاطمه ( س ) ] میبرد و هم از مادر . عبدالله محض پسرانی دارد يكی به نام محمد و يكی به نام ابراهيم . زمان اينها مقارن است با اواخر دوره اموی يعنی در حدود سنه 130 هجری . محمد بن عبدالله محض بسيار مرد شريفی است كه به نام " نفس زكيه " معروف است . در آخر عهد اموی سادات حسنی قيام كردند ( جريان مفصلی دارد ) حتی عباسيها هم با محمد بن عبدالله محض بيعت كردند . حضرت صادق عليه السلام را نيز در جلسهای دعوت كردند و به ايشان گفتند ما میخواهيم قيام بكنيم و همه میخواهيم با محمد بن عبدالله بن محض بيعت كنيم ، شما هم كه سيد حسينيين