جلسه دوم

بسم الله الرحمن الرحيم
بحث ما درباره صلح امام حسن عليه السلام بود . در جلسه پيش كلياتی در
مسأله جنگ و صلح از نظر اسلام و از نظر فقه اسلامی بالخصوص عرض كرديم كه‏
به طور كلی - و هم تاريخ اسلام نشان می‏دهد - كه برای امام و پيشوای مسلمين‏
، در يك شرايط خاصی جايز است - و احيانا لازم و واجب است - كه قرار
داد صلح امضاء كند ، همچنانكه پيغمبر اكرم رسما اين كار را در موارد
مختلف انجام داد ، هم با اهل كتاب در يك مواقع معينی قرار داد صلح‏
امضا كرد و هم حتی با مشركين قرار داد صلح امضا كرد ، و در مواقعی هم‏
البته می‏جنگيد . و بعد ، از فقه اسلامی كلياتی ذكر كردم و به اصطلاح‏
استحسان عقلی عرض كرديم كه اين مطلب معقول نيست كه بگوييم يك دين يا
يك سيستم ( هر چه می‏خواهيد اسمش را بگذاريد ) اگر قانون جنگ را مجاز
می‏داند معنايش اين است كه [ آن