ماهيت قيام مهدی ( ع )
برخی حوادث در دنيا وقتی كه واقع میشود تنها جنبه انفجار دارد ، مثل اينكه يك دمل در بدن شما پيدا میشود ، اين دمل بايد برسد به حدی كه يكدفعه منفجر بشود . بنابراين هر كاری كه جلوی انفجار اين دمل را بگيرد كار بدی است ، اگر هم میخواهيد دوا روی آن بگذاريد بايد يك دوايی بگذاريد كه اين دمل زودتر منفجر بشود . بعضی از فلسفهها هم كه برخی از سيستمهای اجتماعی و سياسی را میپسندند ، طرفدار انقلاب به معنی انفجارند . به عقيده آنها هر چيزی كه جلوی انفجار را بگيرد بد است . و لهذا میبينيد بعضی از روشها و سيستمهای اجتماعی به طور كلی با اصلاحات اجتماعی مخالفند ، میگويند : اين اصلاحات چيست كه شما میكنيد ؟ بگذاريد اصلاح نباشد ، بگذاريد هی مفاسد زياد بشود ، عقدهها و كينهها زياد بشود ، ناراحتی و ظلم بيشتر بشود ، كارها پريشانتر بشود ، هی پريشانی و پريشانی تا يكمرتبه از بن زير و رو بشود و انقلاب صورت گيرد . فقه ما در اينجا وضع روشنی دارد . آيا ما مسلمانان راجع به ظهور حضرت حجت بايد اينجور فكر كنيم ؟ بايد بگوئيم : بگذاريد معصيت و گناه زياد بشود ، بگذاريد اوضاع پريشانتر گردد ، پس امر به معروف و نهی از منكر نكنيم ، بچههامان را تربيت نكنيم ، بلكه خودمان هم برای اينكه در ظهور حضرت حجت سهيم باشيم العياذ بالله نماز نخوانيم ، روزه نگيريم ، هيچ وظيفهای را انجام