را ] در تمام شرايط [ لازم میداند ] و در هيچ شرايطی صلح و به اصطلاح
همزيستی يعنی متاركه جنگ را جايز نمیداند ، كما اينكه نقطه مقابلش هم
غلط است كه يك كسی بگويد اساسا ما دشمن جنگ هستيم به طور كلی و طرفدار
صلح هستيم به طور كلی . ای بسا جنگها كه مقدمه صلح كاملتر است وای بسا
صلحها كه زمينه را برای يك جنگ پيروزمندانه ، بهتر فراهم میكند . اينها
يك كلياتی بود كه در جلسه پيش عرض كرديم . بعد قرار شد كه درباره اين
موضوع صحبت كنيم كه وضع زمان امام حسن چه وضعی بود و آن شرايط چه شرايطی
بود كه امام حسن در آن شرايط صلح كرد و در واقع مجبور شد كه صلح كند ، و
نيز اين شرايط با شرايط زمان امام حسين چه تفاوتی داشت كه امام حسين
حاضر نشد صلح كند . تفاوت خيلی فراوان و زيادی دارد . حال من جنبه های
مختلفش را برايتان عرض میكنم ، بعد آقايان خودشان قضاوت بكنند .
تفاوتهای شرايط زمان امام حسن ( ع ) و شرايط زمان امام حسين ( ع )
اولين تفاوت اين است كه امام حسن در مسند خلافت بود و معاويه هم به
عنوان يك حاكم ، گواينكه تا آنوقت خودش خودش را به عنوان خليفه و
اميرالمؤمنين نمیخواند ، و به عنوان يك نفر طاغی و معترض در زمان
اميرالمؤمنين قيام كرد ، به عنوان اينكه من خلافت علی را قبول ندارم ، به
اين دليل كه علی كشندگان عثمان را كه خليفه بر حق مسلمين بوده پناه داده
است و حتی خودش هم در قتل خليفه مسلمين شركت داشته است ، پس علی
خليفه بر حق مسلمين