و به علاوه در قضيه معاويه ، مسئله تنها اين نيست كه حضرت راضی نمیشد كه
معاويه يك روز به حكومت كند ( البته اين هم يك مسأله آن است ، فرمود
: من راضی نمیشوم كه ظالم حتی يك روز حكومت كند ) ، مسأله ديگری هم
وجود داشت كه جهت عكس قضيه بود ، يعنی اگر حضرت ، معاويه را نگاه
میداشت ، او روز به روز نيرومندتر میشد و از هدف خودش هم بر نمیگشت .
ولی در اينجا فرض اين است كه بايد صبر كنند تا روز به روز مأمون ضعيف
تر شود و خودشان قوی تر گردند . پس اينها را نمیشود با هم قياس كرد .
سؤال : سؤال بنده راجع به مسموميت حضرت رضا بود چون جنابعالی ضمن
بياناتتان فرموديد كه حضرت رضا معلوم نيست كه مسموم شده باشد ، ولی
واقعيت اين است كه چون هر چه میگذشت بيشتر معلوم میشد كه خلافت حق
حضرت رضاست ، مأمون مجبور شد كه حضرت رضا را مسموم كند . دليلی كه
میآورند راجع به سن حضرت رضاست كه حضرت رضا در سن 52 سالگی از دنيا
رفتند . اينكه امامی كه تمام جنبههای بهداشتی را رعايت میكند و مثل ما
افراط و تفريط ندارد در سن 52 سالگی بميرد خيلی بعيد است . همچنين آن
حديث معروف میفرمايد : " « ما منا الا مقتول او مسموم » " يعنی
هيچكدام از ما ( ائمه ) نيستيم الا اينكه كشته شديم يا مسموم شديم .
بنابراين اين امر از نظر تاريخ شيعه مسلم است . حالا اگر صاحب " مروج
الذهب " ( مسعودی ) اشتباهی كرده دليل نمیشود كه ما بگوئيم حضرت رضا
را مسموم نكردهاند بلكه از نظر اكثر مورخين شيعه حضرت رضا مسلما مسموم
شدهاند .
|