آيا واقعا مطلب از همين قرار است يا نه ؟ اين را من برايتان يك‏
توضيح بدهم تا مطلب خوب معلوم بشود .

ماهيت قيام مهدی ( ع )

برخی حوادث در دنيا وقتی كه واقع می‏شود تنها جنبه انفجار دارد ، مثل‏
اينكه يك دمل در بدن شما پيدا می‏شود ، اين دمل بايد برسد به حدی كه‏
يكدفعه منفجر بشود . بنابراين هر كاری كه جلوی انفجار اين دمل را بگيرد
كار بدی است ، اگر هم می‏خواهيد دوا روی آن بگذاريد بايد يك دوايی‏
بگذاريد كه اين دمل زودتر منفجر بشود . بعضی از فلسفه‏ها هم كه برخی از
سيستمهای اجتماعی و سياسی را می‏پسندند ، طرفدار انقلاب به معنی انفجارند
. به عقيده آنها هر چيزی كه جلوی انفجار را بگيرد بد است . و لهذا
می‏بينيد بعضی از روشها و سيستمهای اجتماعی به طور كلی با اصلاحات اجتماعی‏
مخالفند ، می‏گويند : اين اصلاحات چيست كه شما می‏كنيد ؟ بگذاريد اصلاح‏
نباشد ، بگذاريد هی مفاسد زياد بشود ، عقده‏ها و كينه‏ها زياد بشود ،
ناراحتی و ظلم بيشتر بشود ، كارها پريشانتر بشود ، هی پريشانی و پريشانی‏
تا يكمرتبه از بن زير و رو بشود و انقلاب صورت گيرد .
فقه ما در اينجا وضع روشنی دارد . آيا ما مسلمانان راجع به ظهور حضرت‏
حجت بايد اينجور فكر كنيم ؟ بايد بگوئيم : بگذاريد معصيت و گناه زياد
بشود ، بگذاريد اوضاع پريشانتر گردد ، پس امر به معروف و نهی از منكر
نكنيم ، بچه‏هامان را تربيت نكنيم ، بلكه خودمان هم برای اينكه در ظهور
حضرت حجت سهيم باشيم العياذ بالله نماز نخوانيم ، روزه نگيريم ، هيچ‏
وظيفه‏ای را انجام